«Αυτή είναι η αξία ενός φεστιβάλ. Η δημιουργία ενός άλλου κόσμου μέσα στον γνωστό κόσμο, η ένωση της ατομικής υπαρξιακής αγωνίας με το συλλογικό όραμα.»
Σε μια εποχή ακραίων αντιθέσεων και έλλειψης βεβαιοτήτων, η λογοτεχνία, το δοκίμιο, η ποίηση, ως ευαίσθητοι αποδέκτες των μηνυμάτων των καιρών, αναδεικνύουν στη δημόσια σφαίρα σοβαρά ζητήματα και λειτουργούν ως πανανθρώπινος συνδετικός κρίκος, επιχειρώντας συνδέσεις και γεφυρώνοντας αποστάσεις.